permanentny — książk. «nieprzerwanie trwający, ciągnący się bez przerwy; ustawiczny, trwały, ciągły» Permanentny deszcz. Permanentne narzekanie, biadolenie. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
permanentnie — książk., przysłów. od permanentny Permanentnie się spóźniał … Słownik języka polskiego
chroniczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} w odniesieniu do choroby, czegoś niekorzystnego dla człowieka: trwający bez przerwy, przeciągający się w czasie, przechodzący w stan nieulegający poprawie; przewlekły, permanentny, uporczywy :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trwały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, trwalszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} istniejący przez dłuższy okres; stały, permanentny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trwały związek, pokój. Trwała więź, przyjaźń, miłość, pamięć.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień